PARCO MEMBERS

คุ้มค่าด้วยบริการของพาร์โก้ที่ ID 1 อันอันเป็นประโยชน์มากกว่าเดิม และสมาชิกรัฐสภา PARCO เป็นบริการสมาชิก เพื่อให้มีประสบการณ์อย่างมีความสุข

ART&CULTURE / 2022.11.22

SEIJI MATSUMOTO EXHIBITION " Fun" เซะอิจิอินทะบิวมะสึโมะโทะ ( 2/3 )

SEIJI MATSUMOTO EXHIBITION " Fun" เซะอิจิอินทะบิวมะสึโมะโทะ

ที่แสนสุขหรือ แสร้งทำเป็นไม่รู้หรือ ตกใจหรือ ศิลปินซึ่งเป็นที่รู้จักจากซีรี่ย์ " ANDY ของหนู" มีสีหน้าที่แปลกประหลาดเล็กน้อยเซะอิจิ มะสึโมะโทะ ตอนนี้ที่พื้นที่ของ 2 อันของ SPACE14 และ SkiiMa Gallery ในอาคาร PARCO ชินซะอิบะชิ "ทั้งหมด รวม" โทะในผลงานภาพแรกสเกตลีลาไม่เพียงแต่ผลงานภาพวาดที่เรียบง่ายด้วยการจัดแสดงงาน " Fun" ที่กำลังดำเนินอยู่ และที่เป็นที่นิยมเท่านั้นประมาณ 1m ในปริมาณมากด้วย เหตุผลคุณมะสึโมะโทะดูเหมือนว่าจะเป็น "การรวมเล่มที่ณ ปัจจุบัน"

  • Interview & Text
    Yusuke Nakamura
  • Photo
    Yuji Iwai

―สร้างผลงานของความคิดแบบไหน ก่อน " ANDY ของหนู" ได้รับการประกาศหรือ


มะสึโมะโทะ: มักจะทำสัตว์ลงความคิดสมัยก่อนตั้งแต่ตอน Osaka University of Arts


―กลายเป็นตับในการผลิตของคุณมะสึโมะโทะ


มะสึโมะโทะ: คือพรรณนาถึงไม่เปลี่ยนตั้งแต่อดีตจากไอเดียจากตัวเองรู้สึกณ ที่นั้นและสถานที่ที่ตัวเองอยู่


―เหมือนซีรี่ย์ " DOG & DUCK" ที่เกิดมา เพราะสร้างจุดยุทธศาสตร์ที่นะกะโนะปีที่แล้ว


มะสึโมะโทะ: อืม การผลิตของผลงานคิด โดยวงเล็บไม่เติมการกระตุ้นและประสบการณ์จากการดำเนินชีวิตของตัวเองที่ปลาหมึก พอควรจะแสดงได้ โดยไม่หวังสูงเกินไป แล้วก็ตัวเองอยากจะพรรณนาอย่างมีความสุขด้วย เพราะมีแนวความคิด ที่ว่าอยากให้รู้สึกถึงความสุขหนึ่งในชีวิตประจำวันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

―ที่ที่ระวัง เวลาสร้างตัวแสดง . ที่แค่ไม่นำขึ้นบกสีหน้าใน "น่ารัก" เท่านั้น


มะสึโมะโทะ: ANDY ขยับ iris of the eye นิดหน่อย และบางทีก็ไม่ให้ตาเดินตรงกับคนดูตัวอย่างเช่น ถึงรู้สึกโล่งอก ถ้าสายตาตรงกัน คงจะคิดเกี่ยวกับอะไร อยากทำให้ดูเหมือนสไตล์เทะอิอุ ดีใจหรือ เหนื่อยหรือ ไม่ใส่สีหน้าอย่างกล้าหาญ ANDY และการต่อรองกับคนดูคิดว่า ขอให้ช่วยจินตนาการ ถึงไม่มีได้


―พอให้หยุดนิดหน่อย และจินตนาการอารมณ์ของ ANDY


มะสึโมะโทะ: ถึงฉันเลี้ยงหมา แต่ตีความ เพราะเข้าใจเกี่ยวกับอารมณ์ทั้งหมดของหมาไม่ได้ เพื่อนี่สะดวก และถูกเยียวยารักษา (การหัวเราะ) ไม่ใส่สีหน้า เพราะอยากให้รู้สึกเหมือนกับนั่นอย่างเสรี

―คุณมะสึโมะโทะกำลังให้ความสำคัญกับวิธีการได้พื้นที่ยกเว้นความคิดอยู่ด้วย


มะสึโมะโทะ: ระวังคงเหลือที่ว่างที่เหลือบนกระดาษไว้ นั่นก็เพื่อให้จินตนาการเรื่องราวในแบบของตัวเองจากที่ว่างที่เหลือบนกระดาษนั้น โดยไม่ฉันบังคับให้ทำเรื่องราว ชอบสิ่งที่มีที่ว่างที่สมมติขึ้น และพูดว่า ไม่แน่ใจในผลงาน พอมีข่าวสารมากมายหรือ นั่นที่มีความลึกที่จินตนาการได้ ถึงเรียบง่าย และรู้ง่ายด้วยเป็นอุดมคติดังนั้น


―จัดการที่ว่างที่เหลือบนกระดาษอย่างไร นั่นคือไอเดียที่เหมือนกับนักออกแบบเสื้อผ้าในอดีตหรือ


มะสึโมะโทะ: รับผิดชอบการออกแบบ UIUX ตัวอย่างเช่นด้วย แต่เรียบง่าย และใช้ในปลาหมึกอย่างเข้าใจง่ายที่นั่นง่าย และสมัยนักออกแบบเสื้อผ้า คิด ที่ร่างกายคงจะชุ่ม เพราะคิดเกี่ยวกับโวะ แต่มีชอบสิ่งเรียบง่ายแต่เดิมด้วย

―การทำงานไคลเอนต์ของบริษัทที่หลากหลายถูกจัดการกับจนบัดนี้ เห็นความแตกต่างของผลงานของตนเองเป็นนั่นอย่างไร


มะสึโมะโทะ: ด้วยความรู้สึกที่ผลิตในฐานะผลงานของตัวเองทั้งคู่ สินค้าทำด้วย การทำงานไคลเอนต์ที่ศิลปะวาดชีวิตของตัวเองบนสาเหตุพรรณนาถึงไคลเอนต์นั้นอยากถ่ายทอดในสาเหตุ กระบวนการนั้นไม่เปลี่ยนเท่าไหร่


―งั้นคิดว่า เสร็จสมบูรณ์ของผลงานอยู่ตรงไหนหรือ


มะสึโมะโทะ: ถึงมีส่วนที่พอใจมีอยู่ครั้งหนึ่งได้ พอพรรณนาเสร็จด้วย แต่ให้ดูผลงาน และให้รู้สึกถึงอะไร และคิดว่า เป็นเสร็จสมบูรณ์ในที่สุดที่นั่น

ผลงานรูปทรงสามมิติของ ANDY ของหนู