คิโคะ มิซุฮะระและช่างภาพ Monica โมะเทะกิ การจัดงานแสดงภาพถ่าย "ต่อเนื่อง DREAM BLUE ของความฝัน" ที่ 2 คน ที่ว่าเป็นเพื่อนสนิทที่ดีที่สุดจัดการ จำนวนมากของรูปพิเศษที่บอกว่า เป็นช่วงเวลาปาฏิหารย์เกิดอย่างไร ถามเรื่องเล่าจาก 2 คนที่มา PARCO ชินซะอิบะชิ

จุดเริ่มต้นของเรื่องก่อน 5 ปี เด็กหายากพักที่ LA ระยะเวลายาวนาน ในปรากฏตัวที่การเดินทางที่ถ่ายรูป ขณะกลายเป็น เพื่อปรากฏตัวที่การเดินทางใน 3 คนของคุณช่างภาพ Monica โมะเทะกิของเพื่อนสนิทและ Kristen ที่อาศัยใน LA และแค่เล่นเพื่อนที่อนุญาตให้ทำใจในฐานะงานได้เท่านั้นอย่างเสรี

ถ่าย 3 วันต่อไป ขณะจัดณ ที่นั้น ขณะขึ้นรถยนต์ 1 คัน และขับใน 3 คนอย่างเสรี จะนสวยที่ที่นี่สุดยอดตอนนี้ “ ! ถ้า " กลายเป็น จอดรถยนต์ และเสื้อผ้าเช่นนี้เป็นไงในหัวข้อเช่นนี้ ถ้าเป็น “ ที่นี่ ทำการเดินทาง ขณะแสดง " หรือความคิดซึ่งกันและกัน ไม่ใช่ว่าคิดเกี่ยวกับบางอย่างอย่างมาก แค่เพลิดเพลินกับการถ่ายภาพและการเดินทางใน 3 คนนี้เท่านั้น ตอนรูปเสร็จ เสร็จสิ้น “ ทั้งๆ ที่ดี! ดี! พอวางกันเถอะไว้ก่อนอันดับแรก เพราะไม่ใช่สถานการณ์ที่ให้ทันทีได้ จะแล้ว ตั้งแต่อาจจะพูดว่าการเปลือยกายด้วยความรู้สึกประมาณของ " ถ่ายในฐานะ "สถิติของการเดินทาง" และเป็นการขยายของการเล่นสำหรับเรา และมีความตึงเครียดอะไรแน่นอนดังนั้นด้วยจริงๆ เพราะไม่มีความรู้สึกที่ชื่อว่างานเลย (คิโคะ มิซุฮะระ)

ตอนนี้คิดว่า ที่บริสุทธิ์มาก และความรู้สึกที่ "ไม่ทำงาน" นั้นที่พิเศษ ถ้าคิด ตอนแรก ถ้าจะแล้ว คงจะคิดว่า ทำคอเลกชั่นของรูปกันเถอะหลังจากธุรกิจอย่างแน่นอน และต้องทำล่วงหน้าอยากทำ Sierra Nevada ของแคลิฟอร์เนียไปสถานที่โดยการเดินทางครั้งนี้ แต่นั่นเป็นความรู้สึก ที่ว่าอยากพาเพื่อนที่แค่รักที่สถานที่ที่ฉันไปเยี่ยมชมหลายครั้งไป ด้วย ( Monica โมะเทะกิ)

ถ้าดูจำนวนมากของรูปที่พิเศษ ถึงแม้จะเป็นการเดินทางสั้นๆ ที่ชื่อว่า 3 วัน จินตนาการติดตามเป็นเวลาที่นั่นเข้มมากอย่างง่ายๆ หลังจากคงเหลือช่วงเวลาปาฏิหารย์อย่างนั้นไว้ให้สถิติที่ชื่อว่ารูปสถานการณ์ของโลกเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ ในแต่ละจุดยืนและสถานการณ์ที่ถูกวางเปลี่ยนด้วย และสภาพจิตใจเปลี่ยนแปลงไปด้วย

สักวันหนึ่ง พอไม่ว่าอย่างไรก็ตามอยากพูดโลกออกมา พูดกับ Monica และอุ่นตลอด ทรงกลดลุกแล้วที่นั่น ขณะ Monica เคลื่อนจุดยุทธศาสตร์ใน NY และฉันต้อนรับช่วงเปลี่ยนแปลงด้วย และมีหลายๆ อย่าง และสถานการณ์ของโลกเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือในขณะที่ทำโน่นทำนี่ ตระหนักอีกครั้งในตอนนั้น ตอนดูรูปนี้อีกครั้ง พอช่วงเวลาอิสระเช่นนี้มีค่ามาก สิ่งที่ฟุ่มเฟือยที่สิ่งที่ทั้งหมดอิสระเวลาโน้น และพิเศษมากในอีกแง่หนึ่ง ที่จิตใจที่บริสุทธิ์ แต่ละแสดงการสร้างในฐานะมืออาชีพ กลายเป็นเพราะฉะนั้น ว่าไม่ใช่อะไรที่ควรจะเปิดรูปนี้ที่โลกตอนนี้ (คิโคะ มิซุฮะระ)

ตอนนี้ ถึง พอทำการถ่ายภาพโน้นกันเถอะอีกครั้ง วางแผน ก็ไม่เกิดขึ้นด้วยความรู้สึกของตอนนั้นแล้ว เพราะแค่มีเสรีภาพมากที่นั่น ตอนขยับโดยความรู้สึก เพื่อถ่ายรูปดี และเวลาผ่านไป และดู สักวันหนึ่ง ถึงมี ความรู้สึกที่อยากแสดงที่โลกคิดว่า นั่นเป็นจังหวะเหมาะนี้ธรรมชาติด้วย ( Monica โมะเทะกิ)