มิชิฮิโคะ ยะนะอิ: ไม่ใช่บทบาทที่ใหม่จริงๆ จากศูนย์ และใน "ฟื้นคืนชีพกลับบ้านหลังจากไม่ได้พบมานาน" รู้สึกถึงความขบขันและค่าควรแก่การทำ ตื่นเต้นดีใจอย่างยิ่ง ว่า PARCO ชินซะอิบะชิที่ฟื้นคืนชีพในฐานะสิ่งใหม่กลายเป็นอาคารแบบไหน และส่งผลกระทบไปต่อเมืองอย่างไร ถึงคุณโคะซุกิและฉันเป็นสไตล์ที่ดำเนินงานไป ขณะแลกเปลี่ยนกันที่ LINE วันที่ได้รับปรึกษาจากคุณพาร์โก้ตอนแรกเดือนเมษายนปีนี้ พอดูประวัติกลับ ความคิดของ "ไข่" เกิด

 

โคะอิชิ โคะซุกิ: มีการชี้ทางที่ชื่อว่า "ไข่ที่รู้สึกถึงพลังงาน" จากคุณเซะนนะอิ เรื่องที่ชื่อว่าไข่ที่พูดตลอดไม่ที่มองเห็นได้ และรู้สึกถึงพลังงานจากด้านใน อะไร เหมือนกับ "ชินถึงศิลปินไข่" ถูกบอกด้วย (การหัวเราะ) เป็นเดือนสำหรับหลายอันที่ทำทุกไข่ต่อไป

 

เซะนนะอิ: แสดงสภาพแค่ก่อนหน้าที่ไข่ฟักออกมาด้วยโฆษณาของทิซะ และเปรียบเรื่องที่ชื่อว่าบทบาทที่เกิดจากนั่นมาคล้ายกับการเปิดครั้งนี้ คิดว่า ความเถรตรงที่ไม่มีของการหลีกหนี close typesetting ดะคะระโคะโซะโนะความสัมพันธ์วะริยะซุซะโทะเหมาะสมที่จะเป็นการเปิดของ PARCO ชินซะอิบะชิมาก ถึงเป็นความคิดที่เป็น close typesetting ให้อย่างไรก็ตามคุณโคะซุกิคิดเกี่ยวกับไข่มากมายหลากหลาย ตกรูปทรงสีเทคนิคของการแสดงออกทุกไข่ ขณะพูดกันว่า คงจะเป็นด้วยไข่ที่ไม่ใช่จิ้งเหลนในไก่และไดโนเสาร์และจระเข้กับหอกที่ LINE

 

โคะซุกิ: ตอนคิดเป็นพลังงานในการแลกเปลี่ยนกับคุณเซะนนะอิอย่างมาก ที่ที่มาถึงที่การแสดงออกที่ชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงช้าๆ 1 อันอันเจอ ความหมายโดยนัยของเลือดมีสีแดงและสีฟ้าด้วยสีของเส้นโลหิตแดงและเส้นเลือดดำด้วย และการแสดงออกของการเปลี่ยนแปลงช้าๆ ที่ทำ 2 สีถึง 1 อันนั้นคิดว่า กลายเป็นถึงสิ่งที่ให้ Connick ตารู้สึกถึงพลังงาน เพราะเป็นสีที่ให้จินตนาการถึงภาพความกระตือรือร้นและอารมณ์ 2 อันที่มีแอมพลิจูดคือความสงบเยือกเย็น

 

เซะนนะอิ: พอกลายเป็นถึงไข่ของหนึ่งเดียวเท่านั้นที่เป็นที่คุณโคะซุกิฝังตัวอักษรที่ชื่อว่า "ใจ" ของชินซะอิบะชิไว้ในการเปลี่ยนแปลงช้าๆ ระหว่างทาง และวิญญาณเข้าครั้งหนึ่ง คิด คิดว่า นั่นไม่ดูเหมือนจะเป็น PARCO ในท้ายที่สุด ว่าอยากทำ แต่แค่ควรจะสัมผัสเงากับการแสดงออกที่เป็นรูปทรงที่ได้ยินการเคลื่อนไหวของทารกในครรภ์ของชีวิตที่ส่วนในแน่น พูดว่า ลึก ถึงตื้นๆ หรือพูดว่า รู้สึกถึงอุณหภูมิ ถึงอยู่บนกระดาษและจอคอมพิวเตอร์หรือ……. คุณโคะซุกิแสดงภาพพจน์ยากอย่างยอดเยี่ยม

――เข้าใกล้เสร็จสมบูรณ์ไปด้วยการแลกเปลี่ยนของ LINE แบบไหนหรือ

 

เซะนนะอิ: ถึง พอเตรียมกราฟิกดีไซน์ทำ person with a big head ไป มีถ้อยคำ และมีแนวความคิด และบริสุทธิ์ไปอย่างมองเห็นได้ แต่นั่นไม่ถูกหั่นเป็นชิ้นในกรณีคุณโคะซุกิ รู้สึกว่า กราฟิกดีไซน์มีอยู่เพราะเส้นขนานอย่าง "ภาพของภาษาญี่ปุ่นภาษาอังกฤษภาษาสเปนภาษาจีนโคะซุกิ" เพราะหัวและปลายนิ้วและ Mac เชื่อมโดยตรง ตราประทับของ LINE ไม่ถูกแทนที่ด้วยถ้อยคำอย่างชัดเจนหรือ คิดว่า เป็นสิ่งอย่างตราประทับ อธิบายผลงานในถ้อยคำที่สถานที่เช่นนี้ไม่หมุนอย่างยิ่ง เพราะเป็นความรู้สึกอย่างนั้น (การหัวเราะ)

 

โคะซุกิ: ถึงคุณเซะนนะอิพูดอย่างนั้น (การหัวเราะ) แต่คิดว่า ที่กำหนดในถ้อยคำจนถึงตอนนี้ แล้วออกแบบอาจจะราบรื่น ที่เห็นได้ และที่พูดไปเดินแค่ตรงในเพศในกรณีฉัน พอคิดเกี่ยวกับความรู้สึกและเรื่องที่ชื่อว่างานกับคุณเซะนนะอิเกี่ยวกับโครงการครั้งนี้ยุคสมัยที่ชื่อว่าความหายนะทรงกลด พอส่งกราฟิกดีไซน์ในฐานะการสนทนา 1 อันอัน โดยไม่ให้นำไปถึงรูปร่างเสร็จสมบูรณ์ และดู และดูนั่น และคงจะคืนถ้อยคำแบบไหน ตอน ถึงอาจจะถูกโกรธ แต่กังวล เพราะคุณเซะนนะอิจัดการอย่างฉลาด "ให้แล้วกันเถอะครั้งหนึ่ง" ดู (การหัวเราะ) มีความรู้สึก ที่ว่าคุณเซะนนะอิกลายเป็นภาษา ถ้าส่ง

 

เซะนนะอิ: ลำบากทีเดียว พิจารณาว่า ภาพมาถึงจากคุณโคะซุกิที่ LINE แล้ว แต่มีการอ่านมีตัวตน และให้คำสั่งว่องไวจากนั่นภายในนาทีตัวเลขเป็นโซ่ที่บังคับทำตัวเอง ไม่มีนั่นการตีโต้ เพราะ ถึงผ่านไป 1 ชั่วโมง แล้วนี่คืนลูกบอลคุณโคะซุกิ ก็ส่งภาพวาดแทนถ้อยคำ คิดว่า แลกเปลี่ยนเวลาที่สั้นอย่างยิ่งกัน จนดูเหมือนว่า " ใช้เวลามากขึ้น และคิด" ถึงคุณพาร์โก้ แต่ เพราะคิดว่า มีสิ่งที่เกิดจากความเร็วนั้นอย่างแน่นอน

 

โคะซุกิ: พอตรึกตรองโอกาสที่เกิดระหว่างการสนทนาใหม่ ยืนบนแกนเวลาด้วย และอ่านอารมณ์ของคุณเซะนนะอิ และพยายามแก้ เพราะไม่ใช่รูปร่าง ที่ว่าคำสั่งทั้งหมดมาอย่างละเอียดให้เรียบร้อยมา

เซะนนะอิ: สำหรับถ้อยคำนี้ คุณโคะซุกิซัดแบบโดยตรงไม่ผสมตลอดเวลาโชคดีต่อไป โดย ถึงมีการแสดงน่าสนใจที่ขยับนิดหน่อย และเกิดจากนั่นด้วย แต่คุณโคะซุกิไม่หนี โดยขยับอย่างแน่นอน นั่นคิดว่า เป็นคนหายากแล้ว